قالَ أَبِي عَبْدِ اللّه عَلیه السَّلام:

قَالَ‏ قَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ عَلیه السَّلام لِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّی الله عَلیه وَ آلِه و سَلَّم يَا أَبَتَاهْ مَا جَزَاءُ مَنْ زَارَكَ؟

فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی الله عَلیه وَ آلِه و سَلَّم يَا بُنَيَّ مَنْ زَارَنِي حَيّاً وَ مَيِّتاً أَوْ زَارَ أَبَاكَ أَوْ زَارَ أَخَاكَ أَوْ زَارَكَ كَانَ حَقّاً عَلَيَّ أَنْ أَزُورَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأُخَلِّصَهُ مِنْ ذُنُوبِه! (کتاب علل الشرائع، شیخ صدوق،2، 460). 


ترجمه:

امام صادق علیه السلام فرمودند:

امام حسن علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پرسیدند: ای پدر! پاداش (اثر و فایده) کسی که شما را زیارت کند (یعنی تمام توجه اش را به سمت شما جلب کند، تمام جان و مال و فکر و ذکر و جسم و روحش را متوجه شما کند و از غیر شما روی بگرداند) چیست؟

فرمودند: ای فرزندم! کسی که من را زیارت کند در حالیکه من در قید حیات و زندگی ام (یعنی زمانی که در کنار شمایم و با شما ارتباط ظاهری دارم) و در حالیکه از دنیا رفته ام (یعنی به ظاهر ارتباط واضح و مستقیمی وجود ندارد)، یا زیارت کند پدرت را یا زیارت کند برادرت را یا زیارت کند تو را، حقی از این شخص بر من وجود دارد که در روز قیامت (روز و لحظه ی ارزشگذاری، روز نتیجه گیری) او را زیارت کنم (تمام توجه ام را به سوی او جلب کنم همچنانکه او برای دیدار و زیارت من تمام توجه اش را به سوی من جلب کرد) پس (این زیارت من از او باعث) تخلیص (پاک و صاف شدن) او از گناهان و اشتباهاتش میشود!   

(لذا اگر شخص به زیارت امیر المومنین علی یا زیارت امام حسن یا زیارت امام حسین علیهم السلام برود، مانند آنست که به زیارت پیامبر سلام الله علیهم رفته است و اثر واحد تمام این زیارتها آنست که شخص در لحظه گرفتن نتیجه (چه در این دنیا باشد و چه در دنیای دیگر)، چوب اشتباهاتش را نمیخورد بلکه رسول خدا به اذن خدای متعال او را نجات و یاری می دهد)!