انسان هم مخلوق است و هم خالق!

قَالَ الرضا علیه السلام قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم:‏

حَسِّنُوا الْقُرْآنَ بِأَصْوَاتِكُمْ‏ فَإِنَّ الصَّوْتَ الْحَسَنَ يَزِيدُ الْقُرْآنَ حُسْناً وَ قَرَأَ وَ اللَّهُ‏ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ ما يَشاء!

(عیون اخبار الرضا علیه السلام، شیخ صدوق علیه الرحمه، ج2، ص69)

ترجمه:

امام رضا از رسول اسلام سلام الله علیهم نقل می فرمایند: تحسین کنید قرآن را با صوت تان، زیرا حقیقتا صوت حسن (زیبا برای حس و عقل) زیبایی قرآن را زیاد می نماید و قرائت فرمود (آیه 1 سوره فاطر) یزید فی الخلق ما یشاء (خداوند متعال هر آنچه که بخواهد به خلق اش می افزاید)!

لذا:

  1. انسان با تلاوت زیبای خود، به قرآن که کلام الهی است و در بی نهایت زیبایی خلق شده است، زیبایی می بخشد.
  2. طبق بند قبلی، همه چیز به غیر از خدای متعال از اعمال و افعال ما تاثیر می گیرند لذا اینطور نیست که ما هر کاری که انجام می دهیم فقط بدرد خودمان بخورد و فقط بر ما اثر بگذارد پس هر کاری که می کنیم یک اثر (مثبت یا منفی) کاملا دقیق و روشن بر مخلوقات دیگر می گذارد!
  3. طبق بند قبلی و طبق متن حدیث، این اثر گذاشتن، نوعی خلق کردن است یعنی ما به اذن الهی به مخلوقات الهی اضافه می کنیم تا هم خودمان رشد کنیم و هم نظام هستی را رشد دهیم!

بهتر است در اینکه «ما می توانیم قرآن را رشد دهیم و زیباترش سازیم» بیشتر فکر و تامل نمائیم!

برای فهم قرآن، بایستی به خدای متعال متوسل شد!

مهمترین روش برای فهم سخن هر کس، رجوع به خود صاحب سخن است یعنی برای اینکه بتوانیم درک کنیم که او چه می گوید بایستی از خودش بخواهیم برای ما شرح دهد وگرنه ما از ظن خود یارش میشویم و این اشتباه است همچنانکه در روابط انسانی هم این اشتاباهات رخ می دهد و بیشتر اختلافات و نزاعات انسانی برای همین است!در فهم قرآن، اینکه خدای متعال چه می گوید و چه می خواهد بایستی از خدای متعال بخواهیم برایمان شرح دهد نه اینکه خودمان در مقام شرح و بحث آیات بشینیم!

لذا بایستی، اولا از خدا بخواهیم و به او متوسل شویم. ثانیا قرآن طوری سخن می گوید که انسان می تواند با بوسیله ی آیه ی به درکی از آیه دیگر برسد! ثالثا خودِ قرآن اجازه و دستور می فرماید که با کسانی که با خدای متعال ارتباط بیشتری و خالصانه ی دارند برای فهم قرآن کمک بگیریم! لذا با این وجود هیچوقت نمی توانیم مدعی شویم که به فهم کامل آیات دست یافتیم! زیرا بقول ابن عربی تمام این فهمها، اشاره ی است به مقصود الهی از نزول آیه (فتوحات مکیه،ج1،ص281)!

بنابراین تمام آن اولا و ثانیا و ثالثا جز با اراده و خواست الهی تحقق نمی یابد و از طرف ما هم جز با توسل و تعبد و تضرع به درگاه الهی کاری دیگر نبایستی صورت پذیرد!