فدائیان قرآن

انسانهایی با مشخصات ذیل را در نظر بگیرید:

1. مسلمان هست

2. اهل رعایت تقریبی ظواهر دین اسلام هست

3. اهل فکر و تامل در دین نیست

4. انسانها را با ظاهرشان می سنجد

5. اطلاعات دینی اش محدود و بسیار کم است

6. مغرور و خودخواه دینی است یعنی فقط کاری که خودش و هم فکرانش انجام می دهد را قبول دارد و همه را بر اساس اعمال خود تعریف می کند

هر وقت انسانی را با این مشخصات می خواهید به معروفی که مورد رضای خدای متعال است امر کنید و یا از عمل زشتی او را نهی کنید، بایستی توجه کنید که با سخن و گفتار و تذکر لسانی نمی توانید امر و نهی به دستورات الهی بکنید! بلکه بایستی به صورت «عملی او را در عمل انجام شده قرار دهید» زیرا چنین شخصی از بس به ظاهر و ریای برای مردم توجه کرده است، قدرت درک و فهم و تشخیصش محدود شده لذا صحبت از حقیقت این عمل مثلا زشت برای او فایده ی ندارد و اساسا درکی نسبت به حقیقت پیدا نی کند! مانند یک کودک که قدرت تمییز و تشخیص خوب و بد را ندارد، بفرض کتاب قرآن را گرفته بر روی آیات در حال نقاشی است و یا بی احترامی که ما آنرا درک می کنیم، نسبت به آن انجام می دهد، در چنین شرایطی شما نمی توانید با او بحث کنید و صحبت از حقیقت و مقام قرآن بنمائید کاری بایستی بکنید آنست که «با محبت و لطافت قرآن را از دست او بگیرید و چیزی دیگر به او بدهید»!

نسبت به انسانهایی با مشخصات فوق هم همین کار را بایستی بکنید وگرنه فریضه امر به معروف انجام نمیشود و اتفاقات ناگوار دیگر هم رخ می دهد!